Lektura do przeczytania

Proszę przeczytać na poniedziałek do strony 14 włącznie :)

kliknij na tytuł utworu!

Adam Mickiewicz 
Dziady część II 

Po zapoznaniu się z treścią utworu możesz rozwiązać krzyżówkę

KRZYŻÓWKA

 

Opis obrazu - wskazówki

Co powinno się znaleźć w opisie obrazu?

W opisie obrazu należy uwzględnić zarówno to, co obraz przedstawia (temat obrazu), jak i to, w jaki sposób rzeczywistość obrazu została przez artystę ukształtowana.

Forma opisu jest w dużej mierze uzależniona od opisywanego dzieła. Inaczej będziemy opisywać obraz realistyczny (np. malarstwo pejzażowe czy rodzajowe) inaczej obraz abstrakcyjny. Kiedy opisujemy martwą naturę stosujemy opis statyczny, w przypadku sceny rodzajowej stosujemy opis dynamiczny.

Opis jest formą wypowiedzi, która wymaga wierności wobec przedmiotu opisu. Musimy pisać tak, by czytelnik naszego tekstu miał wyobrażenie o dziele. Powinniśmy zatem uwzględnić wszystkie elementy wypełniające obraz, ich układ, cechy charakterystyczne (kolor, kształt, wielkość) a także technikę malarską.

Opisując obraz, odpowiadamy na pytania:

a)      Jaki jest temat obrazu? Zaklasyfikuj obraz do konkretnego rodzaju. Jaka była jego inspiracja?

b)      Kim był autor obrazu? W jakim okresie tworzył? Czy znasz genezę utworu?

c)       Gdzie znajduje się obraz? Jaką techniką został namalowany? Jakie są jego wymiary? A może stanowi fragment większej całości?

d)      Czy płaszczyznę obrazu można podzielić na części/plany? Jaka jest kompozycja obrazu?

e)      Jakie postaci na nim występują? Jaką rolę odgrywają? Czym się zajmują? Jak wyglądają?

f)       Jaka jest kolorystyka obrazu? Spróbuj nazwać te kolory. Jaki jest nastrój obrazu?

g)      Czy obraz Ci się podoba? Jakie mogło być jego przeznaczenie? Co stanowi o jego wartości?

Słownictwo i wyrażenia

Temat: portret pejzaż martwa natura akt scena rodzajowa scena batalistyczna scena marynistyczna malarstwo symboliczne

Technika: pastele rysunek akwarela obraz olejny gwasz[1] fresk kolaż[2] rycina szkic linoryt[3] drzeworyt miedzioryt akwaforta[4] malowidło na szkle

Kierunek w sztuce: impresjonizm ekspresjonizm surrealizm;

Paleta, sztalugi blejtram;

Perspektywa, światłocień;

Galeria, wystawa, wernisaż, ekspozycja, eksponat, arcydzieło, reprodukcja;

Malarz, artysta, twórca, portrecista, miniaturzysta;

Słownictwo opisujące kolory:

Jednobarwny, różnobarwny, wielokolorowy, pstrokaty, ostry, krzykliwy,

czerwony (malinowy, karminowy, purpurowy, amarantowy, szkarłatny, wiśniowy, bordowy, różowy, cynober),

pomarańczowy (rudy, ryży, rdzawy, marchewkowy, łososiowy, tycjanowski),

niebieski (błękitny, indygo, lazurowy, szafirowy, granatowy, chabrowy),

zielony (groszkowy, seledynowy, malachitowy, trawiasty, oliwkowy, szmaragdowy, turkusowy, zgniłozielony, jasnozielony, ciemnozielony, khaki)

brązowy (beżowy, kasztanowy, bursztynowy, czekoladowy, orzechowy, kawowy, herbaciany), żółty (słomkowy, słomiany, złoty, ugier, ochra, bananowy, szafranowy, sjena),

biały (perłowy, śnieżnobiały),

szary (popielaty, stalowy, grafitowy, srebrny, srebrzysty, siwy)

Słownictwo oddające stosunki przestrzenne:

Na pierwszym/na drugim planie, na eksponowanym miejscu, w centrum obrazu, na centralnym miejscu, przy, obok, koło, nieopodal, w pobliżu, niedaleko, opodal, bliżej, nieco bliżej, blisko, tuż za, dalej, nieco dalej, w głębi, z tyłu, w tle, z przodu, w rogu, na górze, na dole, naprzeciwko, po przeciwnej stronie, na wprost, po drugiej stronie, z boku, z prawej/z lewej strony, po obu stronach, nad, ponad, poniżej, pod, pod spodem, w środku, pośrodku

---

[1] Gwasz – farba wodna z domieszką kredy lub bieli (od XIX wieku ołowiowej lub cynkowej), nadającej jej właściwości kryjące, oraz gumy arabskiej będącej spoiwem. Znana w Europie od średniowiecza, stosowana głównie w XVII i XVIII wieku, choć jest ona popularna do dzisiaj. Mianem tym określa się także technikę malowania gwaszami, a także same obrazy nimi namalowane.

Technika gwaszu różni się od akwareli głównie tym, że obrazy malowane gwaszem mają "pełne" kolory, a nie prześwitujące jak w akwareli. Malowanie gwaszem jest najczęściej stosowane do wykonywania szkiców dla obrazów olejnych oraz do wykonywania ilustracji do książek, choć są też malarze wyspecjalizowani w gwaszu, stosujący z powodzeniem tę technikę do malowania "pełnoprawnych" obrazów.

[2] Kolaż (również z fr. collage) − technika artystyczna polegająca na formowaniu kompozycji z różnych materiałów i tworzyw (gazet, tkaniny, fotografii, drobnych przedmiotów codziennego użytku itp.). Są one naklejane na płótno lub papier i łączone z tradycyjnymi technikami plastycznymi (np. farbą olejną, farbą akrylową, gwaszem).

[3] Linoryt – technika graficzna należąca do technik druku wypukłego, również odbitka uzyskana tą techniką.

Linoryt podobny jest do drzeworytu wzdłużnego (langowego) z tą różnicą, że rysunek zamiast w drewnie żłobi się w linoleum.

[4] Akwaforta, kwasoryt (wł. acquaforte – mocna woda czyli kwas azotowy) – technika graficzna wklęsła, także odbitka otrzymana tą techniką.

Polega na wykonaniu metalowej formy drukowej z rysunkiem uzyskanym za pomocą trawienia. Płytę miedzianą lub cynkową pokrywa się nierozpuszczalnym w kwasie werniksem akwafortowym i następnie wykonuje się rysunek stalową igłą odsłaniając powierzchnię metalu. Przez zanurzenie płyty w kwasie następuje wytrawienie wgłębnego rysunku na płycie. W celu pogłębienia kresek w partiach ciemnych rysunku proces ten powtarza się kilkakrotnie. Po ostatnim trawieniu i usunięciu werniksu w płytę wciera się farbę drukową, która zatrzymuje się tylko w wytrawionych zagłębieniach. Wciśnięta w wytrawione zagłębienia płyty farba przeniesiona zostaje pod naciskiem w prasie wklęsłodrukowej na papier.

Strona czynna i strona bierna czasowników

Zapraszam do utrwalenia tematu dzięki wykonaniu ćwiczenia. Powodzenia!

ĆWICZENIE

Czasowniki cz. 2.

Odmiana czasownika

Ćwiczenie

Czasowniki dokonane i niedokonane

Zachęcam do ćwiczeń!

Ćwiczenie 1

Ćwiczenie 2

Krzyżówka z mitologii

Przesyłam Wam do rozwiązania krzyżówkę związaną z tematem "Mityczne początki świata". Przyjemnej zabawy :)

WEJDŹ TU

Opis przeżyć

Tu znajdziecie wskazówki, które z pewnością przydadzą się Wam przy OPISIE PRZEŻYĆ

Opis przeżyć wewnętrznych

Opis przeżyć wewnętrznych to po prostu opis uczuć, doznań, emocji.

Uczucia towarzyszą nam przez całe życie, niemal w każdej chwili, nie są stałe, są zmienne, często doznajemy mieszanych uczuć albo nawet sprzecznych. Kiedy odnosimy sukces, czujemy radość i satysfakcję, kiedy dotknie nas porażka, odczuwamy niezadowolenie, rozczarowanie.

Opis przeżycia wewnętrznego wymaga od autora umiejętności wczucia się w czyjąś sytuację i wnioskowania o przeżyciach na podstawie ich zewnętrznych przejawów. Sprawność ta przychodzi wraz z nabywaniem doświadczeń życiowych. Na nic się jednak ona nie zda, jeśli słownictwo twoje będzie zbyt ubogie, by wyrazić to, co czujesz i widzisz. Język nasz jest bogaty w słowa precyzyjnie nazywające uczucia.

 Rzeczowniki nazywające uczucia: radość, zadowolenie, smutek, miłość, żal, strach, zdenerwowanie, tęsknota, złość, niechęć, niepewność, niepokój, lęk, szacunek, satysfakcja, przyjaźń, nienawiść, sympatia, gniew, obawa, trema, zazdrość, współczucie, wdzięczność, zmęczenie, szczęście, niezadowolenie, rozpacz, rozczarowanie, wstyd, przygnębienie, duma, odraza, zaskoczenie, zakłopotanie, zachwyt, podziw, pustka, litość, niesmak, zagubienie, zażenowanie, ciekawość, pretensja, wyrzuty sumienia, zagubienie, zniechęcenie, nostalgia, wzruszenie, błogość, oburzenie, podekscytowanie, pogoda ducha, przerażenie, zawiść, melancholia, pycha, zainteresowanie, pewność siebie, przykrość, triumf, zmartwienie, przyjemność, strapienie, ulga, ból, fascynacja, poczucie wyższości, spokój, entuzjazm, serdeczność, ubolewanie, wstręt, euforia, nadzieja, trwoga, wściekłość, furia, obojętność, samotność, uciecha, wrogość, zdziwienie, rozdrażnienie, załamanie, awersja, egoizm, znużenie, bezsilność, cierpienie, czułość, napięcie, skrucha, ukojenie, zaniepokojenie, zniechęcenie, zwątpienie, depresja, niedosyt, onieśmielenie, przywiązanie, skrępowanie, uspokojenie, zgryzota, zniecierpliwienie, apatia, ekscytacja, gorycz, panika, pasja (silny gniew), rozrzewnienie, poruszenie, nasycenie, uniesienie wesołość, wzburzenie, zaciekawienie, zafascynowanie, zdruzgotanie, antypatia, bojaźń, ekstaza, harmonia, irytacja, obraza, oczekiwanie, pasja (zamiłowanie), ubolewanie, uraza, wyczerpanie, zaspokojenie, zbulwersowanie, boleść, niemoc, pogarda, politowanie, rozjuszenie, rozluźnienie, upojenie, urzeczenie, zamiłowanie, zauroczenie, zawód, zdumienie, zwątpienie
Zwroty wyrażające radość, podziw, miłośćL komuś jaśnieje (promienieje) twarz; komuś dech zaparło w piersiach; ktoś oniemiał (zaniemówił) z zachwytu na czyjś widok; komuś radość przepełnia serce; oczy błyszczą z zachwytu na czyjś widok; na twarzy maluje się (odbija się) podziw, zachwyt; ktoś patrzy oczyma pełnymi zachwytu, uwielbienia; ktoś jest w siódmym niebie; patrzy na kogoś rozkochanymi (pełnymi entuzjazmu) oczami; ktoś olśnił (oczarował) kogoś swoim wyglądem (urodą, wdziękiem, gracją); ktoś doznał olśnienia na czyjś widok; ktoś czuje, że traci głowę dla kogoś; ktoś oblał się rumieńcem (z onieśmielenia); speszył się; czuje się zauroczony, zniewolony
Zwroty wyrażające stres i tremę: odczuwać stres; wpływać na kogo stresująco; sytuacja stresująca; warunki stresujące; mieć tremę, odczuwać tremę; trema kogoś ogarnia; ktoś jest stremowany; stres, trema narasta, wzbiera się, potęguje się, wzmaga się; opada, maleje; serce zamarło w piersiach; nogi przyrosły do ziemi; nogi się pod kimś ugięły; kogoś oblały siódme poty; oblał się zimnym potem; komuś ciarki przebiegają po plecach; ktoś ma serce w gardle; serce komuś podeszło do gardła; serce zamarło komuś w piersiach; ktoś nie panuje nad nerwami; komuś włosy zjeżyły się na głowie; ktoś walczył ze strachem.
Zwroty wyrażające zazdrość i zawiść: w kimś budzi się zazdrość; ktoś żółknie (zielenieje) z zazdrości; ktoś poczerwieniał (zbladł) z zazdrości; komuś oko zbielało z zazdrości; komuś (w kimś) przewraca się wątroba; w kimś burzy się żółć; ktoś patrzy na kogoś niechętnym (krzywym) okiem; oczyma pełnymi zazdrości; ktoś patrzy na kogoś z zazdrością; przyglądać się zawistnym wzrokiem; kimś zawładnęła zazdrość; rzucać zazdrosne spojrzenie; tłumić w sobie zazdrość; ktoś pęka z zazdrości; kogoś bierze złość, zazdrość, wściekłość silna zawiść; tajona zawiść; zwykła ludzka zawiść; przyglądać się zawistnym wzrokiem; mieć w sobie pełno zawiści; marzyć zawistnie, by się komuś coś nie udało.    
Przykład:

          Pedałowałem i pedałowałem ile sił w nogach. Wiozłem ważny, pilny list. Wiozłem list i nadzieję. To działo się tak szybko, że i teraz będę to opisywał chaotycznie. Wołałem go już od bramy. Spojrzał na mnie, a ja dostrzegłem smutek w jego oczach, lecz gdy mu powiedziałem, co przywożę, zmienił się od razu na twarzy, a i mnie zrobiło się ciepło na sercu. Kiedy on powoli, z drżeniem rąk odpieczętowywał list, czułem się jak zwycięski wódz i triumfator, a jednocześnie moja dusza piszczała jak głosik małego dziecka ze szczęścia i dumy, bo to ja właśnie uszczęśliwiłem tego człowieka. Gdy przeczytał, popatrzył swoim zwykłym ponurym wzrokiem na mnie, a ja poczułem narastający wstyd i winę. Odjechałem szybko. Czułem jakąś drzazgę wbijającą mi się w serce. Powoli łzy, jedna za drugą zaczęły spływać mi po nie najmłodszym już policzku. Byłem zrozpaczony, ponieważ widziałem po jego oczach, że pozbawiłem go nadziei. To bolało.



autor:malka19